Τα αποτελέσματα ενός προπονητικού προγράμματος 7 εβδομάδων στο aqua step aerobic, όσο αναφορά την αεροβική ικανότητα γυναικών ενός πανεπιστημίου...

• Μεθοδολογία της έρευνας: Στην έρευνα αυτή συμμετείχαν 21 γυναίκες ηλικίας 19 - 29 ετών. Οι 12 εθελόντριες συμμετείχαν σε ένα πρόγραμμα γύμνασης στο νερό, στο χειμερινό εξάμηνο του πανεπιστήμιο της Winscosin-La Crosse, ενώ οι υπόλοιπες 9 εθελόντριες σχημάτισαν την ομάδα ελέγχου.

Από την ομάδα ελέγχου, ζητήθηκε να μη μετατρέψουν το πρόσφατο επίπεδο δραστηριότητας τους, εφόσον θα τους δινόταν η ευκαιρία να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα γυμναστικής το επόμενο εξάμηνο. Το προπονητικό πρόγραμμα αποτελούνταν από ένα μάθημα 43 λεπτών, το οποίο θα πραγματοποιούνταν 4 φορές την εβδομάδα για 7 εβδομάδες. Οι εθελόντριες ήταν υποχρεωμένες να παρακολουθήσουν τουλάχιστον 24 από τα 28 μαθήματα.

Στις εθελόντριες δόθηκαν οδηγίες, σχετικά με το πώς να ελέγχουν την ένταση χρησιμοποιώντας ένα μετρητή καρδιακής συχνότητας και γνωρίζοντας την επιθυμητή ζώνη παλμών, η οποία προσδιορίστηκε με τη βοήθεια υπομέγιστου τεστ φυσικής κατάστασης.

Την πρώτη εβδομάδα ο επιθυμητός στόχος της έντασης ήταν 70-75%, την δεύτερη 75-80% ενώ από τις υπόλοιπες πέντε εβδομάδες, τουλάχιστον τρεις έπρεπε να πραγματοποιηθούν σε ένταση 80-90% .Ο ρυθμός της μουσικής κυμαινόταν από 125-147 beats το λεπτό. Πλυομετρικές- προωστικού τύπου κινήσεις χρησιμοποιήθηκαν για να αυξήσουν την ένταση και αποτέλεσαν περίπου το 30-50% του προγράμματος, ενώ αρχικά τα χέρια κρατήθηκαν μέσα στο νερό. Η μέγιστη κατανάλωση οξυγόνου και η μέγιστη καρδιακή συχνότητα, μετρήθηκαν πριν και μετά την έρευνα. Επιπλέον η σύνθεση του σώματος μετρήθηκε χρησιμοποιώντας υδροστατική μέτρηση του βάρους ( ζύγισμα μέσα στο νερό).

• Αποτελέσματα: Στην αρχή της έρευνας δεν παρουσιάστηκαν σημαντικές διαφορές, ανάμεσα στην πειραματική ομάδα και την ομάδα ελέγχου, όσο αναφορά την ηλικία , το ύψος , το βάρος , την VO2max και την μέγιστη καρδιακή συχνότητα.

Από το αρχικό τεστ μέχρι το τελευταίο, η πειραματική ομάδα παρουσίασε σημαντική αύξηση στη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου ( p < .05 ) σε αντίθεση με την ομάδα ελέγχου.

Οι τιμές της μέγιστης καρδιακής συχνότητας και της προσπάθειας που καταβλήθηκε (RPE : rate of perceived exertion), ήταν παρόμοιες κατά τη διάρκεια του αρχικού τεστ, ενώ δεν παρουσίασαν σημαντικές διαφορές κατά τη διάρκεια της προπονητικής περιόδου.

Η πειραματική ομάδα αύξησε σημαντικά τον μέγιστο πνευμονικό αερισμό ( VEmax : maximal ventilation ), ενώ η ομάδα ελέγχου σημείωσε πτώση (p < .05 ).

Παρόλο που η πειραματική ομάδα προπονήθηκε στη χαμηλότερη προτεινόμενη βαθμίδα αερόβιας διάρκειας (25 λεπτά καρδιαγγειακού έργου ) και η έρευνα κράτησε μόνο 7 εβδομάδες, οι εθελόντριες παρουσίασαν βελτιώσεις στην καρδιοαγγειακή προπόνηση, που ξεπέρασε το 7%.

Οι ερευνητές έφτασαν στο συμπέρασμα ότι το aqua step aerobic αποτέλεσε μια επαρκή μέθοδο άσκησης, όσο αναφορά τη βελτίωση του καρδιαγγειακού συστήματος, των γυναικών του κολεγίου.